داستان از این قرار بوده که علیرضا منصوریان پس از اینکه صدای اعتراض هواداران را می شنید، وارد رختکن شد. او لبخند به لب داشت و مشخص بود که کاملا عصبی است. هواداران مرتب شعار می دادند. از منصوریان حیا کن، استقلال را رها کن تا پیتزا فروش حیا کن و استقلال را رها کن! و بسیاری شعارهای دیگر.

منصوریان همین که به همراه کادرفنی وارد رختکن شده به بازیکنان نگاه کرد و رو به بهتاش فریبا و نصرالله عبداللهی گفت:« نه! دیگه نمی شه، با این وضعیت هوادار نمی شه در استقلال موند! یک گل آفساید هم که می خوریم شعار حیا کن، رها کن سر می دهند! بهتره بریم پی کارمون! بعد از هر گلی که تیم می خوره هوادار فحاشی می کنه و بازیکن تمرکز نداره بازی کنه!همه پاس اشتباه به هم می دهند و تمرکز ندارند.چرا باید موند و کار کرد؟»

منصوریان از بازیکنان که همه سکوت کرده اند می خواهند بروند دوش بگیرند و برگردند. بازیکنان پس از اینکه دوش می گیرند، برمی گردند و روی نیمکت های رختکن می نشینند. منصوریان رو به آنها شروع به صحبت کردن می کند:« من علیرضا منصوریان هستم و سالها روی همین سکوها استقلال را تشویق کرده ام. اما هرگز به کسی حیا کن، رها نکن نگفته ام. من واقعا تحت فشار هستم. هم در خانواده ام یعنی پیش زن و بچه و فامیل و هم در خانواده استقلال. راهی ندارم جز رفتن و کار من با استقلال به پایان رسیده است.»

بازیکنان البته واکنشی نشان نمی دهند و همچنان همه سکوت کرده اند. منصوریان ادامه می دهد:«ان شالله همه موفق باشید. من از همکارانم هم نمی خواهم استعفا بدهند. می خواهم در استقلال بمانند و به کارشان ادامه دهند. البته این نکته را باید به شما بگویم و باید همه بدانید. هیچ کس نمی تواند من را بردارد. من مورد حمایت افرادی هستم که کسی در هیات مدیره جرات برداشتن من را ندارد و تا الان هم نداشته است. من خودم رفتم. خودم استعفا دادم و راه من و استقلال جدا شده است. من علیرضا منصوریان هستم. بازیکنی که هم استقلالی ها و هم پرسپولیسی ها دوستش دارند. در همین دو دربی که سرمربی بودم دیدید که هواداران پرسپولیس هم در ورزشگاه به احترام من از جایشان بلند شدند. پس بدانید که من خودم رفتم.» منصوریان رختکن را ترک می کند و در میان سکوت بازیکنان به سمت سالن کنفرانس می رود. کنفرانسی که حدود ۹۰ دقیقه طول کشید.

هیچ بازیکنی هم پس از پایان صبحتهای منصوریان چیزی نمی گوید و همه مشغول جمع کردن وسایلشان می شوند. فقط  در حین صحبتهای منصوریان امید نور افکن تنها بازیکنی بود که ثانیه هایی اشک در چشمانش جمع شد و خواست شروع به گریه کردن کند که با خروج منصوریان از رختکن گریه او هم قطع شد!

البته در یکی دو روز اخیر گفته شد منصوریان در رختکن اعلام کرده که همه بازیکنان را جز یک نفر حلال می کند. البته شنیده‌ها چنین چیزی را نشان نمی دهد، شاید منصوریان در حین خروج از رختکن این جمله را گفته و بازیکنان جمله او را نشنیده اند.